دندان ها به مرور زمان و با افزایش سن، رنگ می گیرند، همچنین بعضی از غذاها، نوشیدنی ها، دهانشویه ها و داروها نیز باعث تغییر رنگ دندان ها می شوند. شما میتوانید تغییر رنگ های سطحی را خودتان بردارید. تعدادی از محصولات سفید کننده شامل “کیت های سفید کننده دندان”، “نوارهای سفید کننده” و “خمیردندان های سفید کننده” توانایی از بین بردن رنگ های سطحی روی دندان را دارند. اما برای از بین بردن تغییر رنگهای عمقیتر که به ساختمان دندان نفوذ کرده اند باید به دندانپزشک مراجعه کنید.
بهداشت دهان و دندان بسیار مهم است. به همین دلیل میخواهیم به صورت تخصصی در مورد بهداشت دهان و دندان صحبت کنیم. جهت سلامتی، بهداشت دهان و دندان را جدی بگیرید. در ابتدا شما را با مفهوم بهداشت آشنا میکنیم. سپس در مورد پوسیدگیهای دندان و علل و نقاطی که پوسیدگی رخ می دهد صحبت میکنیم. همچنین نقش تنفس دهانی در پوسیدگی و بهداشت دندانها و بیماریهای لثه بحث میکنیم.
تعریف بهداشت : بهداشت خوب یعنی مراقبت کامل از دندانها از طریق استفاده از مسواک و درست مسواک زدن و خمیر دندان مناسب و همچنین نخ دندان و گاهی استفاده از دهانشویه .
اگر پوسیدگیها را ازنظر محل پوسیدگی بررسی کنیم می توانیم عنوان کنیم که پوسیدگی در سه نقطه به ترتیب زیر ایجاد میشود :
1) سطح جونده در آسیاهای بزرگ و کوچک که روی این سطوح جونده شیارهای باریک ولی عمیقی وجود دارد که به علت عدم ورود موهای مسواک به داخل آنها محیط مناسبی برای زندگی میکروبها فراهم میشود. لذا دندانها در این نواحی خیلی زود دچار پوسیدگی و خرابی میگردد که این امر در مورد اولین آسیای بزرگ که در حدود شش سالگی میروید اهمیت بیشتری دارد .
2) دومین محل لای دندانها یا به عبارت دیگر اطراف ناحیه تماس بین دندانها میباشد، این ناحیه نیز به علت آنکه به وسیله مسواک قابل تمیز کردن نیست از نواحی مستعد پوسیدگی به شمار میآید که معمولا از سنین ۲۰ سالگی به بعد در این نواحی پوسیدگی دیده میشود، برای تمیز کردن این نواحی لازم است از نخ دندان استفاده کنیم .
3) سومین محل ناحیه اتصال لثه با دندان است که این نواحی بیشتر در اثر مسواک زدن غلط بسیار حساس شده و گاهی حتی در اثر زیادی حساسیت مجبور به ترمیم دندان در این نواحی میشویم. در مورد بهداشت و نحوه مسواک زدن و نوع مسواک و نخ دندان در قسمت پیشگیری بیشتر صحبت می کنیم. اما آنچه که باید متذکر شویم استفاده از دهانشویه می باشد بارها شنیده ایم که بسیاری از مردم به جای مسواک زدن از آب نمک رقیق شده استفاده نموده آن را غرغره می نمایند .
استفاده از آب و نمک یا دهانشویهها در کل مفید میباشند اما اگر این کار مرتب ادامه یابد نه تنها مفید نخواهد بود بلکه مضر هم میباشد ، زیرا در دهان باکتریهای مفیدی وجود دارد که با این کار باعث از بین بردن این باکتریهای مفید میشویم و در نتیجه دهان مواجه با بیماریهای قارچی می شود و یا زمینه رشد باکتریهای مضر فراهم می شود پس استفاده از دهانشویهها باید در موارد
خاص انجام گیرد یا اگر چنانچه عادت به استفاده از آب ونمک دارید هفتهای یک بار این کار انجام شود .
تنفس دهانی : مسئلهای که شاید بسیاری از خانواده ها به آن توجه نمی کنند ولی بسیار با اهمیت است زیرا اگر شخصی دچار تنفس دهانی باشد و نتواند از بینی نفس بکشد سریعتر دچار پوسیدگی می شود و علاوه بر آن مشکلات ارتودنسی شدیدی نیز عارض میشود .
به تمام خانوادهها توصیه میشود که حتما به وضعیت تنفس دهانی بچهها توجه کنند اگر بچههایشان نمی توانند به راحتی از بینی نفس بکشند یا شبها خرو پف میکنند، این مسئله را با یک متخصص گوش و حلق و بینی در میان بگذارند زیرا به طوره ثانویه دچار پوسیدگی و از آن مهمتر مشکلات ارتودنسی می شوند .
خشکی دهان: قبلا ذکر شد که سومین محل پوسیدگی در ناحیه لثهای می باشد در حقیقت عامل اصلی پوسیدگی این ناحیه خشکی دهان میباشند. خشکی دهان ممکن است در اثر تنفس دهانی استفاده از داروهائی که به طور ثانویه باعث خشکی دهان می شوند .
مثل بعضی از داروهای گوارشی یا قلبی یا عصبی، یا کسانی که دارای بزاق کم می باشند و یا افراد عصبی و پر استرس دهان خشکی دارند واین خشکی دهان یکی از عوامل اصلی پوسیدگی در ناحیه لثهای می باشد .
بیماریهای لثهای: افرادی که دارای لثه های بیمار می باشند ( که البته علت ایجاد بیماریهای لثهای خود بحث جداگانهای دارد) مستعد پوسیدگی می باشد چون گاهی تحلیل لثه و تحلیل استخوان باعث می شود ریشه دندان از زیر لثه پیدا شود وچون ریشه دندان فاقد مینا می باشد به همین دلیل دچار پوسیدگی بیشتر می شود و علاوه بر آن بیماری های لثهای باعث تخریب استخوان و در نهایت منجر به از دست رفتن دندان می شود .
داروها: همانطور که ذکرشد بعضی از داروها باعث خشکی دهان می شوند که به طور ثانویه باعث خشکی و سپس پوسیدگی دهان می شوند بعضی از داروها نیز باعث ایجاد بیماریهای لثهای میشوند که آن هم به طور ثانویه باعث پوسیدگی میشوند .
بیماریها: بیماریها به طور مستقیم نقشی در ایجاد پوسیدگی ندارند اما به طور ثانویه در اثر استفاده از دارو یا بدون دارو مثلا در بیماری عصبی و… باعث می شوند دندانها استعداد بیشتری نسبت به پوسیدگی داشته باشند .
عوامل جلوگیریکننده :
گفتیم که عامل اصلی پوسیدگی پلاک دندانی می باشد پس در حقیقت باید چند کار را انجام دهیم تا پوسیدگی دیرترعارض بیاید .
1) مقاومسازی دندان
2) کاهش ایجاد زمینه مناسب برای پلاک دندانی
3) از بین بردن پلاک دندانی
4) معاینات مرتب و مکرر
سایش خمیردندان ها یکی از موارد مهم جهت انتخاب آنها توسط دندانپزشکان می باشد و تولیدکنندگان سعی دارند با ارائه هرچه بهتر محصولات استاندارد این مهم را فراهم کنند.
یکی از متخصصان دندانپزشکی کودکان گفت: خمیردندانهای ایرانی موجود در بازار همان خمیردندانهای بزرگسالان است که با تغییر طعم و رنگ برای بچهها تولید شده اما هیچ ایراد مصرفی برای کودکان ندارد.
با رویش دندان، کار تمیز کردن دندان آغاز میشود ولی طبیعی است. در سنین پایین به جز مسواک، گاز یا پارچه تمیز نباید برای پاک کردن دندان کودک از وسیله دیگری استفاده کرد چرا که این امر برای کودک ناخوشایند است.
متخصصان دندانپزشکی کودکان میگویند: با اضافه شدن تعداد دندانها در دو سالگی به 16 دندان و در سه سالگی به بیست دندان استفاده از پاککننده کمکی مثل خمیر دندان توصیه میشود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران تصریح کرد: قبل از این، برای خمیر دندان کودک استاندارد خاصی وجود داشت به عنوان مثال این گونه مطرح میشد که خمیر دندان کودکان باید حاوی فلوراید کمتری باشد اما امروزه به جز چند کشور که حساسیت بیشتری روی این قضیه نشان میدهند توصیه به تولید خمیر دندان با فلوراید کمتر الزامی نیست.
مسئله دیگر در استفاده از خمیر دندان برای کودکان، خطر بلعیدن مقدار زیادی فلوراید توسط کودک است؛ بنابراین به مادران توصیه میشود مقدار کمتری از خمیر دندان روی سطح مسواک قرار دهند.
برای سنین زیر 2 سال باید یک لایه نازک خمیر دندان بر سطح الیاف مسواک قرارداد و در سنین بالاتر از 2 سال به اندازه یک نخود از خمیر دندان استفاده کرد.
اگر به همین منوال از خمیر دندان استفاده شود، هیچ مشکلی پیش نمیآید اما آن دسته از افرادی که در مناطقی که فلوراید آب بالاست زندگی میکنند (مثل ماکو، بوشهر و مناطقی از استان یزد) و خمیر دندان هم به مقدار زیاد استفاده می کنند میتوانند تغییر رنگ دندان از لکههای سفید تا زرد رنگ را بر روی دندان خود مشاهده کنند.
متخصصان دندانپزشکی کودکان میگویند: خمیر دندانهای ایرانی موجود در بازار همان خمیر دندانهای بزرگسالان است که با تغییر طعم و رنگ برای بچهها تولید شده و هیچ ایراد مصرفی برای کودکان ندارد.
کسانی که از خمیردندانهای کودک خارجی استفاده میکنند باید به این نکته توجه کنند که آن خمیردندانها حاوی فلوراید بالایی نباشند و میزان فلوراید به میزان هزار پیتیام (واحد در میلیون) بیشتر نباشد.
دندانپزشکان به والدین توصیه کردند: برای تشویق هر چه بیشتر کودک به رعایت بهداشت دهان و دندان اجازه دهند که خود کودک مسواک و خمیر دندانش را انتخاب کند.
آیا فردی را می شناسید خمیردندان استفاده نکند ؟ حتما تا به حال پیش آمده بعد از صرف غذایی تمایل شدید به استفاده از مسواک پیدا کنید ؟ همانطور که می دانید خمیر دندان در کنار مسواک و نخ دندان یکی از اصلیترین موارد در بهداشت دهان و دندان است. و انتخاب یک مسواک و خمیر دندان خوب یکی از موارد بسیار مهم و نه چندان آسان در بهداشت دهان و دندان است . از طرفی خمیردندان های متعددی وجود دارد که هرکدام به منظوری خاص تولید شده اند . از تنوع رنگ گرفته تا رایحه و خاصیت…
دندانهای حساس، زرد، پوسیده و غیره، هر کدام نیاز به خمیردندان مخصوصی دارند. البته نیازی نیست خودتان را غرق تبلیغات مارکها و آگهیهای تجاری شرکتهای مختلف کنید. کافی است توصیه های سادهای را برای انتخاب و خرید خمیردندان مناسب دندانهایتان در نظر داشته باشید. در این مطلب چند توصیه برای انتخاب خمیر دندان مناسب بر اساس شرایط دندانهایتان ارائه میدهیم.
دو عامل برای زرد شدن دندانها وجود دارد. در برخی موارد که تغییر رنگ دندانها از زرد به سیاه متمایل است، به دلیل مصرف موادغذایی و نوشیدنیهایی مانند چای و قهوه یا سیگار بروز میکند.
اما در برخی افراد مینای دندان به طور طبیعی تیرهتر از حد معمول است. برای اینکه در خصوص نوع رنگ و لکههای ایجاد شده در دندانها مطمئن شوید قبل از استفاده از خمیردندانهای سفیدکننده، به دندانپزشک مراجعه کنید.
اگر زردی دندانها به دلیل مصرف موادغذایی رنگی باشد، میتوانید از خمیردندانهای سفیدکننده استفاده کنید. اما حواستان باشد که استفاده نادرست از آنها خطرساز می شود.
اکثر مردم در استفاده از این خمیردندان ها دچار افراط میشوند. در نتیجه امکان ساییدگی و تخریب مینای دندان و یا مشکلاتی مانند عقبرفتگی لثهها بروز میکند.
برای پیشگیری از بروز این مشکلات لازم است که در کنار خمیردندانهای سفیدکننده یک خمیردندان معمولی نیز استفاده کرده و مسواک نرمی را انتخاب کنید.
حواستان باشد که کودکان نباید از خمیردندانهای سفیدکننده استفاده کنند.
اما اگر مینای دندانتان به طور طبیعی تیرهتر باشد، استفاده از خمیردندانهای سفیدکننده کاری از پیش نمیبرد و رنگ دندانها تغییری نمیکند.
بهتر است به دندانپزشک مراجعه کنید تا تکنیکهای مناسب شرایط شما را معرفی کند.
اگر دندانتان آسیب دیده ، یعنی دچار عفونت یا زردی و غیره شده است، قبل از انتخاب خمیردندان با دندانپزشک مشورت کنید تا خمیردندان مناسب را به شما معرفی کند.
دندانهای حساس؛ حواستان به شاخص RDA خمیردندان باشد. برخی افراد با مصرف نوشیدنیهای گرم، مواد غذایی داغ و غیره دچار حساسیت دندانی میشوند.
در بین محصولات موجود برای دندانهای حساس باید حواستان به شاخص سایش Relative Dentin Abrasively که به آن شاخص RDA می گویند باشد. در واقع شما باید خمیر دندانی را انتخاب کنید که شاخص سایش یا RDA آن بین 40 تا 60 باشد.
برای بهرهمندی از تاثیر آن لازم است که حداقل یک ماه از خمیردندان استفاده کنید، چون حدود دو هفته طول می کشد تا شما تاثیر آن را مشاهده کنید.
توصیه می کنیم حتما از مسواکهای نرم برای مسواک زدن استفاده کنید.
از این ترکیبات بپرهیزید:
برخی مواد رنگی، نگهدارنده و معطری که در ساخت خمیردندان استفاده می شوند، آلرژیزا هستند و احتمال بروز التهاب را بالا میبرند.
البته این اثرات جانبی در اثر استفاده زیاد (توسط مصرف کننده ها)، ترکیب این ترکیبات با مواد دیگر و یا حتی بزاق دهان بروز میکند. از بین این ترکیبات آلرژی زا می توان به «سدیم لوریل سولفات » اشاره کرد که باعث تحریک مخاط دهان می شود.
"تری کلوزان" نیز مشکوک به ایجاد احساس سوزش دهان است. البته نام این ترکیبات روی خمیردندان قید نمی شود و بهتر است نظر یک متخصص را در این خصوص جویا شوید.
لثههای ملتهب؛ میزان مواد ضدعفونیکننده را بررسی کنید. برخی افراد دچار مشکل عفونت دهانی مانند ژنژیویت یا التهاب لثه هستند. در این صورت لازم است از خمیردندان های حاوی مواد ضدعفونی کننده مانند «کلرهگزیدین» یا «هگزتیدین» استفاده شود تا تاثیر روشهایی مانند حذف پلاکهای باکتریایی بیشتر شود.
این نوع خمیردندان ها برای بزرگسالان و کودکان بالای 12 سال موجود است. مدت زمان استفاده از این خمیر دندان ها نباید بیش از ده روز باشد و باید به همراه یک خمیردندان دیگر استفاده شود. همچنین میزان کلرهگزیدین موجود در آن نباید بیش از سه دهم درصد باشد.
خمیردندانهای طبیعی یا گیاهی
امروزه شرکتهای تولیدکننده، انواع تبلیغات در خصوص خمیردندانهای گیاهی یا طبیعی را ارائه میدهند.
گفته می شود که این خمیردندانها گیاهی بوده و حاوی ترکیبات شیمیایی اندکی هستند. در نتیجه برای افرادی که واکنشهای آلرژیک دارند مفید هستند.
اما باید بدانید که این نوع خمیردندانها به طور کامل عاری از ترکیبات مصنوعی نیستند. در ترکیبات این خمیردندانها نیز از ترکیبات خمیردندانهای معمولی استفاده میشود.
شما میتوانید با مشورت با دندانپزشکتان، از این خمیردندانها نیز استفاده کنید. در بازار، خمیردندانهای حاوی رزماری برای تقویت لثهها وجود دارند که ضدالتهاب است. میتوانید با نظر پزشکتان از این خمیردندانها برای مدت خاصی استفاده کنید.
اگر دندان پوسیده دارید، فلوئور را دریابید. پوسیدگی به مرور ترکیبات مینای دندان را تخریب میکند. افرادی که مستعد این مشکل هستند، نباید به مسواک زدن روزانه بسنده کنند، بلکه باید از محصولات حاوی فلوراید استفاده کنند. این ترکیب به طور مستقیم روی مینای دندان تاثیر گذاشته و مانع از پوسیدگی دندان میشود. برای افراد بزرگسال میزان فلوئور باید بین 1000 تا 1500 پی پی ام (ppm) باشد. لازم است که به اندازه یک دانه ذرت، خمیر دندان حاوی فلوراید را روی مسواک گذاشته و روزانه سه مرتبه و به مدت سه دقیقه مسواک بزنید.
خمیردندان را از کجا تهیه کنیم؟ محل خریداری خمیردندان بیشتر به نیاز و وضعیت مصرفکننده بستگی دارد. اگر دندانهای سالمی دارید، میتوانید از داروخانه یا سوپرمارکت یا خواربار فروشی، خمیردندان را با میزان مناسب فلوراید خریداری کنید. لازم است که روزانه دو مرتبه صبح و شب با یک مسواک نرم، مسواک بزنید.
اگر دندان هایتان آسیب دیده است، یعنی دچار عفونت یا زردی و غیره است، قبل از انتخاب خمیردندان بهتر است با دندانپزشک مشورت کنید تا مشکل را ریشهیابی کند. بدون شک خمیردندان تجویز شده توسط دندانپزشک در داروخانهها موجود است.
اَسِتون(نام گذاری ایوپاک "پروپانون") سادهترین کتون با فرمول مولکولی CH3)2CO) و یکی از لکهبرها است. این ماده توسط حییم وایزمن کشف شده است. این ماده فرار، بیرنگ و به شدت آتش گیر است و مصرف بسیار زیادی در صنعت به عنوان حلال دارد. یکی از سادهترین روشهای ساخت این ماده تقطیر استات کلسیم است.
استون ، اولین و مهمترین عضو گروهی است که کتون نام دارند. این ماده مایعی سمی ، روان ، بیرنگ با بویی نسبتا خوب شبیه بوی میوه است. به دلیل قطبیت بالا ، حلال خوبی برای اکثر ترکیبات آلی به شمار میرود. استون ، به خوبی در آب، اتانول و اتر حل میشود. معمولا به عنوان حلال و پاککننده لاک ناخن استفاده میشود. استون به اندازه کم در خون و ادرار یافت میشود، اما مقدار آن در موقع گرسنگی و همچنین در بیماری دیابت با کمبود شدید اکسیژن در خون و ادرار افزایش مییابد.
بوی میوهای هوای بازدم افراد دیابتی ، ناشی از استون است که در بسیاری اوقات این بو در نفس یک فرد ، نشانه ابتلا به دیابت است.
استون به طور طبیعی در گیاهان، درختان، گازهای آتشفشانی و از تجزیه چربیهای بدن تولید میشود. (در متابولیسم ناقص چربیها مقدار زیادی از سه ترکیب استو استیک اسید و بتاهیدروکسی بوتریک و استون در خون و ادرار دیده میشود که نشانه ابتلا به دیابت است.) استون در دود حاصل از اگزوز خودروها و دود سیگار وجود دارد. فرایندهای صنعتی در مقایسه با فرایندهای طبیعی ، استون بیشتری را وارد محیط زیست میکنند.
استون در میان محصولات تولید شده از تخمیر چوب و گلوکز یافت میشود و مقادیری از آن ، در الکل چوب خام ( تقطیر نشده ) وجود دارد که بعد از تقطیر الکل چوب (متانول) ، مقادیر زیادی استون از باقیمانده تبخیر بازیافت میشود.
واکنشها
استون دراثر واکنش با فنیل هیدرازین ، تولید هیدرازون میکند. با هیدروکسیل آمین وارد واکنش شده ، ترکیبی به نام اکسیم تولید میکند. در اثر احیا به ایزوپروپیل الکل تبدیل میشود. در اثر اکسیداسیون با اسیدکرومیک ، دیاکسید کربن و اسید استیک آزاد میکند. در اثر واکنش با آمونیاک ، دی و تری استون آمین تولید میکند. به طور مستقیم با اسید هیدروسیانیک ترکیب شده ، نیتریل ایجاد میکند.
استون در اثر واکنش با واکنشگرهای مختلف مانند آهک ، پتاس ، اسید کلریدریک محصولاتی با چگالی بالا مانند C6H10O و C9H12 ایجاد میکند. در اثر واکنش با H2SO4 ، فریتیلن C9H12 ( تری متیل بنزن متقارن ) تولید میکند. در اثر واکنش با ید در حضور باز ، محصول یدوفرم تولید میکند.
کاربرد
استون به عنوان حلال بسیاری از ترکیبات آلی استفاده میشود. در تولید پلاستیک ، الیاف مصنوعی ، دارو و سایر ترکیبات شیمیایی کاربرد دارد. همچنین در تولید صنعتی رنگهای ایندیگو هم مصرف میشود.
نکات ایمنی
استون مایعی سمی است. نوشیدن حجم بالایی از آن ، سبب بیهوشی و آسیب به مخاط دهانی میشود. در اثر تماس با پوست باعث سوزش ، تحریک پوست و صدمه زدن به آن میشود. بررسیهای انجام شده روی حیوانات آزمایشگاهی نشان میدهد که تنفس استون و قرار گرفتن در معرض آن به مدت طولانی، باعث آسیبهای کلیوی ، کبدی و صدمه به دستگاه عصبی ، نقصهای مادرزادی و پائین آمدن قدرت باروری در جنس نر میشود.
البته هنوز مشخص نیست که آیا استون همین تاثیرات را روی انسان هم دارد یا نه. نکته جالب توجه این است که غلظتهای میلیمولار استون در حیوانات آزمایشگاهی مبتلا به صرع ، اثرهای ضد تشنجی نشان میدهد.
روغن بادام را از انواع دانهٔ بادام تهیه میکنند. این روغن همان اولئات گلیسریل است که بوی ملایمی داشته و مزه آجیل میدهد. این روغن در الکل نامحلول است، اما در کلروفرم یا اتر کاملاً حل میشود. این روغن، جانشین خوبی برای روغن زیتون میباشد. از روغن بادام در تهیهٔ مارزیپان، نوقا، ماکارونی و همچنین انواع دسر استفاده میکنند. بادام، ۳۵ درصد ویتامین E دارد و میزان چربیهای اشباع نشدهٔ آن بسیار بالاست. این نوع چربی قادر است میزان کلسترول LDL را کاهش دهد.
خواص روغن بادام تلخ
1) مالیدن روغن بادام تلخ پاککننده آثار لکه در صورت , روغن بادام تلخ رافع چین و چروک پوست صورت
2) افرادى که به درد کلیهها مبتلا هستند در صورتى که علت درد وجود سنگ نباشد و مربوط به بافت خود کلیه باشد مى توان مقدارى از روغن بادام تلخ را با مقدارى نشاسته و مقدارى نعناى خشک پودر کرده، مخلوط کنید و بخورید. درد کلیهها را ساکت خواهد کرد.
3) روغن بادام تلخ را با سرکه مخلوط نموده و بر پیشانى و اطراف سر بمالید. سردردهاى افراد سردمزاج را ساکت مىکند.
4) روغن بادام تلخ را در چشم بچکانید، قدرت بینایى را زیاد مىکند.
5) هر شب پوست سر را با روغن بادام تلخ ماساژ دهید. از طاسى سر جلوگیرى مىکند.
6) اگر روغن بادام تلخ به صورت خوراکى مصرف شود. براى دفع اخلاط چسبنده به دیواره دستگاه گوارش مفید است، روغن بادام تلخ تنگى نفس و ورم شش را بهبود مىبخشد.
7) پس از باز کردن گچ از محل شکستگى، اگر محل را با روغن بادام تلخ مالش و ماساژ دهند، زودتر به حالت اولیه بازمىگردد. گرفتگى عضلات را باز مىکند.
8) روغن بادام تلخ را نیمگرم نموده و در گوش بچکانید، بعد کمى پشم تمیز را گرم کنید و در گوش بگذارید و گوش را ببندید. اگر آب در گوش رفته باشد آن را خشک مىکند و براى تسکین درد گوش و رفع صداى داخل آن مفید است، اگر روزى یک بار تکرار شود جهت حفظ و سلامت گوش مفید است.
تذکردر مورد روغن بادام تلخ: خوردن روغن بادام تلخ همچنین دخول آن در رحم زنان باردار باعث سقط جنین مىگردد. چون سمى است مصرف خوراک زیاد آن انسان را هلاک مىکند.
طبیعت روغن بادام تلخ:
کمى گرم مایل به رطوبت است.
دستکش یکبار مصرف مصارف پزشکی و درمانگاهی ، فعالیتهای آزمایشگاهی ، مصارف خانگی و آرایش و بهداشتی دارد و برای مواردی مثل محافظت از دستها هنگام پاک کردن سبزیجات ، گوشت ، مرغ و ماهی در موارد آرایشگاهی، هنگام استفاده از مواد دارای اکسیدان هنگام رنگ کردن مو استفاده میگردد. دستکش یکبار مصرف در نانواییها، شیرینی فروشیها و فروشگاههای مواد غذایی نیز مورد استفاده قرار میگیرد. دستکشها در دو نوع ساده و عاج دار در بستههای صد عددی است.
دستکش یکبار مصرف آغاز روشنی بود برای یک نیاز دیرینه برای شیوه های تمیز کردن و محافظت.با درک ایند تاریخچه تیم فروش ضرورت این دستکش ها را برای بسیاری از صنایع یافت.در اینجا مروری داریم بر اینکه چگونه دستکش های یک بار مصرف تبدیل به ضرورتی در بسیاری از کسب و کارها شده است.
در ماه می سال ۱۸۸۹ بیمارستان johns Hopkins افتتاح شد. دکتر ویلیام استوارت هالستد که تعدادی از درستاورد های پزشکی و جراحی مدیون اوست و یکی از برترین جراحان و یکی از ۴ پزشک موسس دانشگاه هاپکینس بود دستاورد جدیدش شامل عمل فتق و برداشتن سنگ کیسه صفرا. دکتر استورات هالستدد در دقت و پاکیزگی مشهور بود و این همان دلیلی است که تاریخ تعجب نمیکند که او اولین دستکش جراحی را طراحی کرد.
"تاریخ اولین دستکش یکبار مصرف از صنعت پزشکی ناشی میشود"
پس از آن پرستاران و سپس خانمهای خانه دار. کارولین همپتون گفت: مواد شیمیایی که برای عمل جراحی به کار میگرفت باعث شده بود بر روی سطح پوستش جوشهایی نمایان شود و هالستد که متوجه این قضیه شد به شرکت گودیر پلاستیک رفت و دستکشهای پلاستیکی برای دستان او طراحی نمود. همپتون عاشق دستکشهایش بود کمی پس از آن کل کارکنان تیم جراحی هالستد از این دستکشها در طول عمل استفاده میکردند.
ژوزف لیستر در ابتدا برای استریل کردن ابزار جراحی و پانسمانهای خود مسئولیت ساخت دستکشهای یکبار مصرف را بر عهده گرفت. در سال ۱۸۹۴ حدود ۵۰% از کل بیمارانی که جراحی شده بودند میمردند. تعدادی از این مرگ و میرها به دلیل این واقعیت بود که جراحان دست خود را بین جراحی نمیشستند و عوامل بیماریزا را بین بیماران منتقل میکردند.
ژوزف لیستر برای استریل کردن محصول خود از Acid carbolic استفاده کرد. با توجه به اخبار BBC این اقدام میتوانست شروع جراحی ضد عفونی شده و همچنین الهام بخش توسعه لیسترین توسط ژوزف لارنس باشد.
شرکت پلاستیک آنسل اسپانسر مالی تحقیق درباره دستکشهای جراحی در سال ۱۹۴۱ شد و در سال ۱۹۶۵ آنسل اولین دستکش یکبار مصرف پزشکی را با استفاده از اشعه گاما استریل به صورت انبوه تولید کرد.
در ماه مارس ۱۹۹۲ اداره بهداشت و ایمنی شغلی (OHSA) استاندارد حمل کردن خون پاتوژن را منتشر کرد در این زمان با افزایش آگاهی درباره HIV ، OHSA برای محافظت از کارکنانی که تماس مستقیم با مایعات بدن داشتند این قانون را لازم الاجرا دانست.
دولت هنوز نیاز به پوشیدن دستکش در بسیاری از برنامه های کاربردی از قبیل خونگیری را احساس میکرد.
"دستکش های نیتریل اولین بار در سال ۱۹۹۰ وارد بازار شدند"
اواسط دهه ۱۹۹۰:
در این دوره اولین دستکش های نیتریل به مارکتها عرضه شدند این دستکشها که از اکریلو نیتریل و بوتادین مونومر تولید شده است مقاومت شیمیایی بیشتری از دستکشهای لایتکسی داشت علاوه بر این، این دستکش برای استفاده کسانی که به لایتکس آلرژی داشتند عالی بود
با توجه به مجله بینالمللی بهداشت و ایمنی بسیاری از تولیدکنندگان شروع کردند به کار با نیترا و پس از آن مواد تمیز در کاربردهای پزشکی استفاده میشد. با وجود این واقعیت نیترال بیش از پیش نسبت به لایتکس به کار برده میشد.
لاستیک مصنوعی جایگزین مناسبی برای این منظور نبود اما هدف بقیه بازارها شد: مثل مقاومت شیمیایی
امروز
دستکشهای یکبار مصرف در صنعت پزشکی متولد شدند و بسیاری از نو آوریهای پس از آن نتیجه نیاز امتحان در برنامههای دیگر است. اگرچه در این سالهای اخیر توجه به ایمنی مردم را به استفاده از دستکش یکبار مصرف سوق داده است. از قبیل خودرو، خدمات غذایی، پردازش، نظافت و بهداشت.
در حقیقت بازارهای صنعتی سریعترین بخش رشد برای استفاده از دستکش یکبار مصرف بودهاند. به عنوان مثال در سال ۲۰۱۲ بیشترین درآمد این مارکت از صنعت پزشکی و همان دستکشهای نیتریل بوده است.
نخ دندان یک نخ چند رشتهای از جنس نایلون یا گاهی تکرشتهای از جنس تفلون است که برای برداشتن پلاک دندانی و خارج کردن موادغذائی باقیمانده در سطوح مجاور دندانها (فاصله بین دندانها) بکار میرود.
متاسفانه اکثر مردم اطلاعات کافی از نحوه مراقبت از دندانهای خود ندارند و رعایت بهداشت دهان و دندان را در این خلاصه کردهاند که توصیه بکنند که مسواک بزنید …. مسواک بزنید و….. مسواک بزنید …. در صورتی که مسواک زدن یک بعد محدودی از مقوله بهداشت دهان و دندان میباشد . حتی نحوه مسواک زدن نیز مهمتر از مسواک زدن میباشد و کیفیت و زمان مسواک زدن مهمترین چیزی است که کمتر بدان توجه میشود.
در مطالعهای جدید که بر روی 5000 فرد مسن انجام شد، مشخص شد احتمال ابتلا به بیماری زوال عقل در کسانی که روزانه مسواک نمیزنند، 65 درصد بیشتر از کسانی است که به طور منظم از مسواک استفاده میکنند. نتیجه تحقیق دیگری نشان داد که حدود 65 میلیون امریکایی (یک نفر از هر دو نفر بزرگسال 30 سال و بالاتر) مبتلا به بیماری لثه هستند. بر اساس اطلاعیه انجمن قلب امریکا در سال 2012، بیماریهای لثه یک عامل خطر در ابتلا به بیماریهای قلبی- عروقی (حملات قلبی و سکته) میباشند.
همچنین اغلب افراد جامعه به دلیل ناآگاهی از مزایای نخ دندان، چندان از آن استفاده نمیکنند، در حال که آغاز بیشتر پوسیدگی های دندانها از داخل شیارها و ما بین دو دندان است در حالی که نخ دندان در تمیز کردن این نواحی از مواد غذایی نقش بسیاری را بر عهده دارد.
نخ دندان در فرآیند رعایت بهداشت دندانهای افراد باید جایگاه اصلی خود را پیدا کند که این امر مستلزم آموزش مستمر و پایهای است.
تقریبا بیشتر اکثریت مردم و پزشکان با این نظر موافق هستند که 2 بار مسواک زدن در روز ضروری است. اما این روزها نکته بحثبرانگیز دیگری نیز مطرح است، مبنی بر اینکه استفاده از نخ دندان بهتر است قبل از مسواک زدن انجام شود یا پس از آن؟ در ادامه این بحث توصیههای پنج دندانپزشک معتبر را ذکر میکنیم:
اول: برای از بین بردن پلاک بین دندانها، قبل از مسواک حتما از نخ دندان استفاده کنند. این امر موجب میشود که مسواک، باکتریها و باقیماندههای خارج شده توسط نخ را از محیط دهان خارج نماید.
دوم: برای کودکان، استفاده از نخ بعد از مسواک زدن بهتر است. این کار کمک میکند ذراتی که پس از مسواک در دهان باقی میمانند، توسط نخ خارج شوند. اگر اول از نخ استفاده کنید ممکن است مسواک موجب شود باقی ماندهها به میان لثه فرو روند. همچنین این دندانپزشک توصیه میکند که روش صحیح استفاده از نخ نیز بسیار مهم است، برای این کار نخ را به صورت C درآورده و به طور دورانی در اطراف دندان حرکت دهید. حرکات بالا و پایین نخ به تنهایی کافی نیست زیرا سطح دندان ها را به خوبی تمیز نمی کند.
سوم: ترتیب استفاده از مسواک و نخ تفاوتی نمیکند، زیرا مسواک سطح دندان ها و نخ فاصله میان دندان ها را تمیز میکند.
چهارم: مهمترین نکته این است که 2 بار در روز مسواک بزنید و 1 بار از نخ استفاده کنید. این دندانپزشک معتقد است برای خارج کردن پلاک و باقیماندهها از میان دندانها چند دقیقه را صرف استفاده از نخ کنید. 24 تا 48 ساعت زمان لازم است تا باکتریها درون پلاکها جای گیرند، بنابراین خارج کردن پلاک توسط نخ، حداقل 1 بار در روز، سلامت دهان و دندانها را تامین می کند.
پنجم: شب ها قبل از خواب از نخ استفاده کنید. در زمان خواب، ترشح بزاق برای تمیز کردن دندانها و لثه کاهش مییابد و باکتریها فرصت بهتری برای آسیب رساندن به دندانها دارند. بنابراین استفاده از مسواک و نخ و همچنین تمیز کردن زبان هر شب قبل از خواب ضروری است.
بر اساس گزارش انجمن دندان امریکا، نخ و مسواک هر دو ضروری هستند اما استفاده از نخ دندان قبل از مسواک، کمک میکند که فلوراید موجود در خمیر دندان در زمان مسواک زدن، بهتر به میان دندانها نفوذ کرده و در نتیجه احتمال پوسیدگی دندان کاهش یابد.
بر اساس نظر دندانپزشکان، استفاده روزانه از نخ دندان برای پیشگیری از تجمع باکتریها بین دندانها و تشکیل پلاک و رسوب و در نتیجه تورم و التهاب لثه که اولین مرحله در بیماریهای لثه میباشد، ضروری است.
پنبه یک ماده طبیعی است که از گیاهان به دست می آید. معمولا پنبه را وقتی می بینیم که به لباس تبدیل شده است. اما پنبه ، روی بوته پنبه، شبیه موی سفید پف کرده به نظر می رسد. ما از پنبه ، پارچهها و لباس نخی تهیه می کنیم. .
پنبه یک نوع محصول کشاورزیاست که از الیاف پوشانندهٔ دانهٔ گیاه پنبه به دست میآید. پنبه تشکیلشده از الیافی نرم و پفدار است که درون کپسولی به دور تخمهای گیاه پنبه میروید. این الیاف از سلولز تشکیل شدهاند و به دلیل ویژگی پوشانندگی، میتوانند تخمهای گیاه را با خود به مناطق دور ببرند و به گسترش گیاه کمک کنند.
این گیاه در تولید نخ و پارچه به کار برده میشود. برای این منظور، الیاف آن را به شکل گسترده و رشتهرشته درآورده تا دراز و پیچیده در هم شوند. نخ پدید آمده سپس برای تولید پارچه به کار گرفته میشود. اگرچه این روش از دیرباز تاکنون مرسوم بوده است، این تنها اختراع دستگاه پنبهریسی بود که هزینه تولید پارچه از این راه را پایین آورد و باعث بهرهگیری گسترده از پنبه شد به گونهای که امروزه پرکاربردترین الیاف به کار رفته در صنعت پوشاک است.
گیاه پنبه بومی مناطق گرمسیری و نیمهگرمسیری سراسر جهان شامل قاره آمریکا، آفریقا، و هند است. بیشترین تنوع پنبههای وحشی نخست در مکزیک، و سپس در استرالیا و آفریقا یافت میشود. پنبه توسط ساکنان هر دو بر قدیم و بر جدید اهلی شد. بخشهایی از الیاف پنبه در کاوشهای باستانشناسانه مربوط به ۵۰۰۰ پیش از میلاد در مکزیک و تمدن دره سند (پاکستان امروزی) پیدا شدهاند.
تخمین زده میشود که هماکنون ۲۵ میلیون تن پنبه در هر سال تولید میشود. این میزان برابر با سطح زیر کشت ۲٫۵ درصد از زمینهای کشاورزی روی زمین است. چین بزرگترین تولیدکننده پنبه در جهان است و بیشتر پنبه تولیدیش در داخل کشور به مصرف میرسد. ایالات متحده آمریکا برای سالهای متمادی بزرگترین صادرکننده پنبه در جهان بوده است.
برای نخستین بار پارچه پنبهای در حدود ۱٬۹۰۰ پیش از میلاد توسط تمدن دره سند در آسیای جنوبی بافته شد.
بهکاربرده استفادههای پنبه در صنعت نساجی است. استفادههایی مانند پارچههای پنبهای، جوراب، لباس زیر، لباس کودک، حولهها، پارچههای مخملی، کالای خواب و … نخ مورد استفاده در قلاببافی و بافندگی نیز اغلب از جنس پنبه است.
بسیاری از پارچهها تماماً از الیاف پنبه تولید میشوند. همچنین میتوان برخی دیگر از الیاف را با پنبه مخلوط کرد و به این ترتیب خواص مورد نیاز دیگری به منسوج اضافه نمود. به عنوان نمونه مخلوط ابریشم مصنوعی با پنبه و یا مخلوط الیاف مصنوعی مانند پلیاستر با پنبه. همچنین میتوان نخ پنبهای را با نخ کشیده شده مخلوط کرد و پارچههای کشباف مورد نیاز برای لباسهایی مانند شلوار جین و لباسهای کشی تولید کرد.
علاوه بر صنعت نساجی، پنبه در تورهای ماهیگیری، فیلتر قهوه و چای، مواد منفجره (نیتروسلولز)، کاغذ و صحافی … استفاده میشود. از پنبهدانهٔ باقیمانده نیز میتوان برای تولید روغن (پس از پالایش) مانند هر روغن دیگری استفاده کرد.
عمل آوردن پنبه
الیاف پنبه را که به وسیله ماشین های پنبه چینی ، جمع آوری شده اند ، به کارخانه می برند تا عمل بیاورند . در الیاف برداشت شده ، شاخه های کوچک ، دانه های بوته پنبه و ذرات گردو خاک وجود دارد . ماشینهای پنبه پاک کنی، الیاف پنبه را از دانه ها جدا می کنند . سپس الیاف را گردآوری و بستهبندی می کنند .
بافندگی و بافتن
الیاف پنبه در نساجی
پنبه از مهمترین و پرکاربردترین الیاف طبیعی در نساجی است.
الیاف پنبه بر اساس طول به ۳ قسمت تقسیم میشوند. لینت (Lint) که مرغوبترین و گرانترین نوع میباشد، لینتر(Linter) با طولی متوسط و لینیت (Linit) که جهت تولید الیاف بازیافتی و تولید پتو و بالش استفاده میشود.
از گذشته تا کنون از الیاف پنبه بسته به کاربرد برای تولید نخ و پارچه استفاده میشود. این الیاف به دلیل جذب رطوبت مناسب، راحتی پوشش و در دسترس بودن به طور گسترده و در بخشهای مختلف و به شکلهای گوناگون مورد استفاده قرار میگیرند. مانند لباس کودکان، لباس زیر، دستمال کاغذی و لوازم بهداشتی، پانسمانها، شلوار جین، کالای خواب، حوله و … و به شکل بی بافت یا بافته شده.
ساختار لیف پنبه
پنبه از الیاف سلولزی و بر پایهٔ گلوکز است. در پنبه علاوه بر سلولز (به مقدار حدوداً بیشتر از ۹۵ درصد) مقداری وکس، پکتین، پکتوز، اسید پکتیک، رنگدانه یا پیگمنت و… وجود دارد
مولکولهای سلولز پنبه که تحت عملیات مکانیکی و شیمیایی قبلی قرار نگرفته باشد، از پلیمرهای خطی که حاوی حداقل ۵۰۰۰ واحد انیدروگلوکز میباشند، تشکیل میگردد. معمولاً این مولکولها در حالت جامد به شکل صفحات مسطح میباشند و در حضور آب این صفحات به طور منظم به هم چسبیده میباشند؛ ولی در بعضی مواقع برخی از آنها از این حالت مسطح (Flat form) تبعیت نمیکند و خمشهای مولکولی (Chain folding) در بعضی از الیاف سلولزی مشاهده میگردد. مولکولهای سلولز پنیه در حالت کاملاً گسترده و موازات محور فیبریلها قرار دارند.
مطالعات به وسیلهٔ جذب تور ماورا قرمز (Infra red) نشان میدهد که اغلب گروههای هیدروکسیل با یکدیگر پیوند هیدروژنی برقرار میسازند. پیوند بین صفحات مولکولها احتمالاً به وسیلهٔ نیروهای واندروالس حاصل میشود.
اخیراً با روش ساترفیوژ تعداد ۱۰۰۰۰ واحد گلوکز که وزن مولکولی ۱۵۸۰۰۰۰ را نشان میدهد، برای سلولز پنبه ارائه شده است.
دیوار اولیه (Primary wall) پوستهای به ضخامت ۰٫۱ میکرون با فیبریلهای متقاطع و تحت زاویهٔ خطی نسبت به محور لیف تشکیل شده است. زمانی که لیف متورم میگردد، تودهٔ سلولز یعنی دیوار ثانویه و فیبریلهای آنها تحت زاویه ۲۰ تا ۲۵ درجه نسبت به محور لیف قرار دارند. به دیوارهٔ اولیه و مغز لیف، لومن (Lumen) فشار وارد میسازند.
سطح مقطع و تصویر طولی لیف پنبه در زیر میکروسکوپ نوری، حالت لوبیایی شکل دارد و مغز لیف یا لومن به صورت خطی دیده میشود.
به دلیل وجود مقداری پکتوز و رنگدانهٔ طبیعی، همواره پنبهٔ خام به رنگ زرد تمایل دارد.
خصوصیات مناسب الیاف پنبه
طول متوسط الیاف طبیعی پنبه حدود ۱۴ تا ۳۶ میلیمتر و قطر آن ۱۵–۲۰ میکرون میباشد. مقاومت لیف حدود ۶–۳ گرم بر دنیر و ازدیاد طول آن تا حد پارگی ۷–۵ درصد است.
پنبه در شرایط استاندارد ۲۲ درجه سانتی گراد و ۷۶ درصد رطوبت نسبی مقدار ۸ درصد رطوبت به خود جذب میکند.گروههای هیدروکسیل نقش مؤثری در جذب رطوبت دارند. چون میتوانند به راحتی با مولکولهای آب واکنش دهند. از این رو رنگرزی این لیف نیز دشوار نخواهد بود.
همانطور که میدانیم اکسیدانها فعالکنندگان رنگ هستند و هرچه درصد آنها بیشتر باشد میزان روشنکنندگی آنها بیشتر می شود و هرچه درصد آنها پایینتر باشد، میزان روشنکنندگی آنها کمتر میشود.
تا جایی که ما از اکسیدانهای ضعیف به عنوان اکسیدانهای پوشاننده در ترکیب با رنگها استفاده مینماییم.
در بازار امروز رنگ موی ایران، اکسیدان شماره ۱ یا ۶ درصد، شماره ۲ یا ۹ درصد و شماره ۳ یا ۱۲ درصد وجود دارد که با توجه به رنگ دلخواه باید از اکسیدان مناسب آن استفاده کرد.
رنگ مو
1) در صورتی که شخصی موهای نازک رنگ نشده داشته باشد و بخواهد موی خود را ۳ درجه روشن کند با استفاده از اکسیدان شماره ۲ یا همان ۹ درصد و ترکیب آن با رنگ دلخواه میتواند مو را ۳ درجه روشن کند.
2) هر چه مو ضخیمتر و تیرهتر باشد، باید از اکسیدان درصد بالایی استفاده شود.
3) اکسیدان شماره یک یا ۶ درصد برای موهایی که میخواهند فقط یک درجه روشن شود، پیشنهاد میشود و اکسیدان ۱۲ درصدی برای روشن کردن ۴ تا ۵ درجه مو کاربرد دارد. باید توجه داشت که رنگ و اکسیدان به تنهایی هیچ تاثیری روی مو ندارند و باید از ترکیب هر دو استفاده کرد.
4) موهایی که سفیدی آنها بیش از ۵۰ درصد است، رنگ موهای شماره ۰۰ پیشنهاد میشود.
5) در برخی از برندهای معروف، رنگ موهایی با نام اسپیشیال بلوند وجود دارد که میتوان با استفاده از اکسیدان مناسب و بدون پودر دکلره رنگ مو را تا پایه ۶ درجه روشن کرد.
6) باید به این نکته توجه داشت که رنگ و اکسیدان مصرفی برای رنگ مو به جنس، پایه اصلی رنگ مو بستگی دارد. دقت در انتخاب اکسیدان و رنگ موی مناسب میتواند ما را به رنگ دلخواه نزدیک کند.
اکسیدان به عنوان عضوی جدانشدنی از آرایش رنگ مو نقش مهمی در رنگپذیری و حتی ترکیبات ایجاد شده
در رنگها دارد
زیرا اکسیدان
در واقع فعالکننده رنگ مو به شمار رفته و البته همه چیز به اینجا ختم نشده و میتوان به جرات گفت که سلامتی موها هم در گرو انتخاب صحیح اکسیدان در هنگام رنگ نمودن است.
در این مقاله سعی نمودیم که نکات مهم در خصوص اکسیدانها را مطرح نماییم که میتواند راهنمای خوبی برای افراد و یا آرایشگران مبتدی باشد که در مقوله رنگ نمودن موها دست اندرکار هستند زیرا این موارد نکات پایهای در امر رنگ و آرایش مو میباشد.
همانطور که میدانیم اکسیدانها فعالکنندگان رنگ هستند و هرچه درصد آنها بیشتر باشد میزان روشنکنندگی آنها بیشتر میشود و هرچه درصد آنها پایینتر باشد، میزان روشنکنندگی آنها کمتر میشود.
تا جایی که ما از اکسیدانهای ضعیف به عنوان اکسیدانهای پوشاننده در ترکیب با رنگها استفاده مینماییم.
اکسیدانهای رایج در بازار اکسیدان۳درصد یا شماره ۰٫۵ با حجم ۱۰ که برای ترکیب با رنگهای تیره (مثل مشکی – قهوهای تیره) که نمیخواهند رنگ آنها عوض شود یا بعد از مدتی روشن شود و همینطور برای ترکیب با رنگ روی موهای دکلره شده که میخواهیم دوام بیشتری داشته باشد و برای رنگساز مشها که میخواهیم دوام داشته باشد و یا باعث تغییر رنگ زمینه موی مشتری نشود، میتوانیم از اکسیدان ۳ درصد استفاده نماییم.
اکسیدان ۶ درصد یا اکسیدان ۱ با حجم ۲۰ برای پوشاندن تارهای سفید مو زمانی که مشتری نمیخواهد از رنگهای خیلی تیره استفاده نماید و میخواهد از رنگهای متوسط استفاده نماید مصرف میشود و همینطور برای دکلره کردن موهای ضعیف و موهایی که قبلا دکلره شده ولی در پایههای ۶ یا ۷ قبلا رنگ شدهاند روی آنها میتوان با اکسیدان ۶ درصد مش یا هایلایت نمود.
اکسیدان ۹ درصد یا اکسیدان ۲ با حجم ۳۰ برای روشن کردن مو با رنگ و یا دکلره میباشد و همینطور برای شامپو شیمیایی نیز مناسب است.
پیشنهاد من به آرایشگران محترم این است که در دکلره نمودن و مش کردن همیشه از اکسیدان ۹ درصد استفاده نمایند تا همیشه موهای سالمی بتوانند داشته باشند. اکثر خانمهای آرایشگر به دنبال سرعت بیشتر در دکلره و مش هستند.
و به دلیل سرعت از اکسیدان ۱۲درصد در دکلره و مش هایشان استفاده می نمایند که همین موضوع سبب آسیب دیدگی و خشکی موهای دکلره شده می گردد. چون آب مو کاملا از بین میرود و اگر همان روز هم خرد نشود با چند بار شستشو آرام آرام خرد میشود و میریزد و عواقب بدتر آن این است که شما مشتری خود را ازدست میدهید و همین برایتان تبلیغ منفی خواهد بود.
توصیه من به شما این است که اگر از اکسیدان ۹ درصد در دکلره مشهایتان استفاده نمایید ممکن است که کمی کار طولانی شود و زمان بیشتری ببرد اما نتیجه کار بسیار رضایتبخش و بدون آسیبدیدگی خواهد بود.
و در آخر اکسیدان ۱۲ درصد و یا اکسیدان ۳ که ۴۰ حجمی میباشد را میتوان در رنگهای دو مرحلهای و روشن کردن مو بدون دکلره و همینطور در ترکیب با رنگهای کندتراست و یا هایلایت با رنگ و همینطور دکوپاژ موهای تیره استفاده نمود.
نکته قابل ذکر اینکه بعضی از آرایشگران عزیز با رقیق کردن اکسیدان با آب میخواهند مثلا ۹درصد را تبدیل به ۶درصد نمایند در صورتی که این کار رنگ را هم رقیق میکند و میزان پوششدهی هم ضعیف میشود.
در ضمن باید یادآوری نمایم که اکسیدان را به اندازه و مناسب مصرف نمایید و دقت نمایید هر رنگی که مصرف میکنید در دستورالعمل آن مشخص شده که میزان اکسیدان این رنگ مثلا ۱ به ۱ است یا ۱ به 1.5
منبع :