قلب اشخاص بی اندازه چاق همیشه ناتوان و ضعیف است. چاقی به قلب صدمه می‌رساند. چربی زیاد، تمام اعضای داخلی بدن را احاطه می‌کند و عضلات را می‌پوشاند، وزن قلب را زیاد و حرکات آن را مختل می‌کند، تدریجا قلب ناتوان و بالاخره نتایج وخیمی به بار می‌آورد. افراد چاق باید تلاش کنند از چاق شدن زیاد با جدیت ممانعت کنند، در این صورت نه تنها هیکل مناسب پیدا می‌کنند، بلکه قلب خود را هم سالم نگه می‌دارند.
برای داشتن قلبی سـالـم چه راهکارهایی را پیشنهاد می‌کنید :
1- از پله های ساختمان، آهسته و مرتب بالا بروید و در هر پله کمی مکث کنید.
2- در موقع هضم غذا کار نکنید، راه نروید و بازی نکنید.
3- با دست چپ، بار سنگین حمل نکنید.
4- از بلند کردن اشیای سنگین به بالای سر خود اجتناب کنید.
5- طوری بخوابید که پاهای شما قدری بالاتر از سطحی که سر قرار دارد، قرار بگیرد.
6- هوای اتاق خواب را موقع شب قبل از خوابیدن تازه کنید.
7- روی پهلوی راست بخوابید.
8- از ماندن در حمام خیلی داغ و طولانی مدت خودداری کنید.
9- از اتوبوس، قطار، پله ماشین و صندلی نپرید.
10- یک مرتبه و ناگهانی روی صندلی خیلی کوتاه ننشینید؛ مگر خیلی آهسته و با احتیاط.
و اما احتیاجات قلبی شما :
سکوت و آرامش، زندگی که در آن حرکات و سکنات ناگهانی و اضطراب وجود نداشته باشد، استراحت کامل، هوای آزاد وتمیز، غذای سبک، خنده و تفریح.
قلب شما، تمام صدماتی را که از امراض، ضایعات و اختلال سایر اعضا از قبیل امراض عفونی، امراض عصبی و مسمومیت ها به طور اعم و همچنین کلیه خطاهایی که در زندگی ایجاد می‌شود تحمل می‌کند و بر شماست که قدر این عضو گرانبها و لایق بدن را بدانید و با تصمیم جدی به کمک او برخیزید.
خطرناک‌ترین دشمن قلب از دیدگاه شما چیست؟
نیکوتین یک سم قوی است که مستقیما و به طور موثر روی سلسله اعصاب اثر می‌گذارد؛ بعضی بیماری های قلبی که اختلال و ضایعه در رشته اعصاب ایجاد می‌کند، بستگی کامل به دخانیات و سم نیکوتین دارد. علایم این سم در امراض قلبی عبارتند از ضربان تند قلب، تپش قلب، اضطراب و عدم اشتها به غذا. با آثار مزاحم دخانیات نمی‌توان مبارزه کرد؛ مگر اینکه سبب اصلی را از بین برد.
برای تضمین سلامت کامل، شما باید به کلی دخانیات را از برنامه زندگی حذف کنید؛ زیرا حتی یک سیگار ممکن است مانع شفای بیمار از ورم و التهاب در اثر نیکوتین شود.
چه مواد غذایی بر سلامت قلب اثر می گذارند؟
شکلات و کاکائو اگر از طریق قندهای مناسب تهیه شود، می‌توانند مقدار عمده‌ای از فلاونوئیدهای رژیمی را که برای قلب مفید هستند تامین کنند. این فلاونون‌ها به وسیله تأخیر در تشکیل لخته و بهبود عمل دیواره عروق و کمک به متعادل شدن التهاب به سلامت قلب کمک می‌کنند.
کاکائوی خام، حاوی میزان زیادی فلاونوئیدهاست که به میزان مختلف در میوه ها و سبزی ها وجود دارد و در چای و کاکائو و شکلات فراوان ترند.
کاکائو و شکلات از دانه‌های کاکائو تهیه می‌شوند. محققان دریافته‌اند کاکائو و شکلات، حاوی یک نوع فلاونوئید به نام پروسیانیدین هستند که به میزان کمتر در چای و بعضی از غذاهای گیاهی یافت می‌شود.
فلاونوئیدها فعالیت آنتی اکسیدانی دارند که مصرفشان همراه با کاهش خطر بیماری های قلبی- عروقی است. اگرچه مشاهدات نشان داده که کاکائوی غنی از فلاونون، اثرات مشابه آسپرین را بر لخته خون دارد، اما این دو از طریق مکانیسم‌های مختلف این اثرات را ایجاد می‌کنند و نمی‌توان غذاهای غنی از فلاونوئیدها مانند شکلات را به جای آسپیرین توصیه کرد؛ نتایج پیشنهاد می‌کنند که غذاهای غنی از فلاونوئیدها می‌توانند مکمل اثرات آسپیرین باشند.
البته باید توجه داشت که شکلات حاوی بسیاری ترکیبات دیگر نیز هست و باید در مورد اثرات منفی چربی موجود در شکلات نیز بحث شود. شکلات، معمولا حاوی30 درصد چربی، 6 درصد پروتئین، 61 درصد کربوهیدرات و 6 درصد آب و مواد معدنی است، مطالعاتی که روی اثرات کلی چربی موجود در شکلات بر میزان کلسترول انجام گرفته، نشان می دهد که مصرف شکلات باعث افزایش کلسترول خون نمی‌شود. شکلات یک غذای با دانسیته بالاست و می‌تواند یک میان وعده برای ورزشکاران و افراد فعال باشد. برای افرادی که می‌خواهند از فواید فلاونون‌های شکلات، بدون کالری چربی آن بهره مند شوند، کاکائو پیشنهاد می‌شود؛ اشتها و تمایل به شکلات به خصوص در بین زنان بسیار معمول است.
چندین ماده بیواکتیو در شکلات شناخته شده است. شکلات حاوی میزان کمی کافئین و میزان بیشتر تئوبرومین است. نورولوژیست ها اخیرا مطالعاتی بر روی فعالیت مغز در افرادی که شکلات مصرف می‌کنند، انجام داده اند و مشخص شده که خوردن آن باعث افزایش جریان خون در مناطقی از مغز می‌شود که در فرآیند احساسات درگیرند. به هر حال مصرف شکلات باعث احساس خوشایندی می‌شود که شاید ورای اشتها و تمایل باشد.
چگونگی کار کردن دستگاه گردش خون
دستگاه گردش خون شامل قلب و رگ هاست. قلب مانند یک پمپ خون را داخل رگ ها به جریان می اندازد. رگ ها لوله هایی هستند که خون را به قسمت های مختلف بدن می برند.
رگ ها عبارتند از:
سرخرگ: رگ هایی که خون را از قلب خارج می کنند شریان یا سرخرگ نام دارند. دیواره سرخرگ ها کلفت و ماهیچه ای است.
سیاهرگ: رگ هایی که خون را به قلب می آورند ورید یا سیاهرگ نام دارند. دیواره سیاهرگ ها نازک است. رگ ها در همه قسمت های بدن وجود دارند و خون در آنها جریان دارد. خون مواد غذایی سلول های مختلف بدن را تأمین می کند و مواد زاید (دفعی) را از آنها می گیرد. اگر رگ ها وجود نداشته باشند یا اگر خون درون آنها نباشد، سلول ها چون قادر به تغذیه نیستند بعد از مدت کوتاهی می میرند.
مویرگ: وقتی سرخرگ وارد اندامی می شود، مانند ریشه گیاه شاخه شاخه می شود و در آخر به رگ های بسیار باریکی که دیواره آنها بسیار نازک است تبدیل می شود. به این رگ های کوچک مویرگ می گویند. مویرگ ها خون را بین سلول ها توزیع می کنند. یعنی غذا و اکسیژن را به سلول ها می دهند و در عوض مواد زاید و دی اکسید کربن را از آنها می گیرند. رگ ها می توانند گشاد یا تنگ شوند. به عنوان مثال عضلات هنگام کار به مواد غذایی بیشتری نیاز دارند. پس رگ ها گشاد می شوند تا خون بیشتری را به عضلات برسانند.
قلب:
قلب به وسیله یک دیواره تقریباً عمودی به دو نیمه راست و چپ تقسیم شده است. هرکدام از این نیمه ها هم توسط یک دیواره افقی دریچه دار به دو حفره فوقانی و تحتانی تقسیم شده است. حفره های فوقانی قلب را دهلیز و حفره های تحتانی قلب را بطن می نامند. دهلیز راست با بطن راست و دهلیز چپ با بطن چپ توسط دریچه ارتباط دارد. بنابراین قلب دارای چهار حفره است. دو حفره در بالا به نام دهلیز راست و دهلیز چپ و دو حفره در پایین به نام بطن راست و بطن چپ. قسمت راست قلب دارای خون سیاهرگی و قسمت چپ قلب دارای خون سرخرگی است.
گردش کوچک خون:
سیاهرگ ها خون را از نقاط مختلف بدن به دهلیز راست قلب می آورند. با انقباض دهلیز راست خون از دهلیز راست از طریق دریچه سه لتی (تریکوسپید) وارد بطن راست می شود. بعد با انقباض بطن راست خون از بطن راست از طریق سرخرگ ریه به ریه ها می رود تا در ریه ها دی اکسید کربن خون با اکسیژن هوا جایگزین شود. در نتیجه خونی که از ریه ها می آید دارای اکسیژن زیادی است و دی اکسیدکربن کمی دارد. این خون از طریق سیاهرگ های ریه وارد دهلیز چپ قلب می شود. این گردش خون از بطن راست قلب به ریه ها و برگشت خون از ریه ها به دهلیز چپ قلب را گردش کوچک خون می نامند.
گردش بزرگ خون:
خون اکسیژن دار که وارد دهلیز چپ شده بعد از انقباض دهلیز چپ از طریق دریچه دو لتی (میترال) وارد بطن چپ می شود. با انقباض بطن چپ خون وارد سرخرگ بزرگ بدن (آئورت) می شود. از طریق سرخرگ آئورت خون اکسیژن دار به تمام قسمت های مختلف بدن می رود تا مواد غذایی و اکسیژن را به آنها برساند و مواد زائد و دی اکسید کربن را از آنها بگیرد. خون بعد از گرفتن مواد زائد سلول های بدن وارد سیاهرگ ها می شود و از طریق سیاهرگ ها به دهلیز راست قلب می آید. این گردش خون از بطن چپ قلب و از طریق سرخرگ آئورت به تمام ارگان های بدن و برگشت آن به دهلیز راست قلب را گردش بزرگ خون می نامند.