دستکش یکبار مصرف مصارف پزشکی و درمانگاهی ، فعالیت‌های آزمایشگاهی ، مصارف خانگی و آرایش و بهداشتی دارد و برای مواردی مثل محافظت از دست‌ها هنگام پاک کردن سبزیجات ، گوشت ، مرغ و ماهی در موارد آرایشگاهی، هنگام استفاده از مواد دارای اکسیدان هنگام رنگ کردن مو استفاده می‌گردد. دستکش یکبار مصرف در نانوایی‌ها، شیرینی فروشی‌ها و فروشگاه‌های مواد غذایی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. دستکش‌ها در دو نوع  ساده و عاج دار در بسته‌های صد عددی است‌.

دستکش یکبار مصرف آغاز روشنی بود برای یک نیاز دیرینه برای شیوه های تمیز کردن و محافظت.با درک ایند تاریخچه تیم فروش ضرورت این دستکش ها را برای بسیاری از صنایع یافت.در اینجا مروری داریم بر اینکه چگونه دستکش های یک بار مصرف تبدیل به ضرورتی در بسیاری از کسب و کارها شده است.

در ماه می سال ۱۸۸۹ بیمارستان johns Hopkins افتتاح شد. دکتر ویلیام استوارت هالستد که تعدادی از درستاورد های پزشکی و جراحی مدیون اوست و یکی از برترین جراحان و یکی از ۴ پزشک موسس دانشگاه هاپکینس بود دستاورد جدیدش شامل عمل فتق و برداشتن سنگ کیسه صفرا. دکتر استورات هالستدد در دقت و پاکیزگی مشهور بود و این همان دلیلی است که تاریخ تعجب نمی‌کند که او اولین دستکش جراحی را طراحی کرد.

"تاریخ اولین دستکش یکبار مصرف از صنعت پزشکی ناشی می‌شود"

پس از آن پرستاران و سپس خانم‌های خانه دار. کارولین همپتون گفت: مواد شیمیایی که برای عمل جراحی به کار می‌گرفت باعث شده بود بر روی سطح پوستش جوش‌هایی نمایان شود و هالستد که متوجه این قضیه شد به شرکت گودیر پلاستیک رفت و دستکش‌های پلاستیکی برای دستان او طراحی نمود. همپتون عاشق دستکش‌هایش بود کمی پس از آن کل کارکنان تیم جراحی هالستد از این دستکش‌ها در طول عمل استفاده می‌کردند. 

ژوزف لیستر در ابتدا برای استریل کردن ابزار جراحی و پانسمان‌های خود مسئولیت ساخت دستکش‌های یکبار مصرف را بر عهده گرفت. در سال ۱۸۹۴ حدود ۵۰% از کل بیمارانی که جراحی شده بودند می‌مردند. تعدادی از این مرگ و میرها به دلیل این واقعیت بود که جراحان دست خود را بین جراحی نمی‌شستند و عوامل بیماری‌زا را بین بیماران منتقل می‌کردند.

ژوزف لیستر برای استریل کردن محصول خود از Acid carbolic استفاده کرد. با توجه به اخبار BBC این اقدام می‌توانست شروع جراحی ضد عفونی شده و همچنین الهام بخش توسعه لیسترین توسط ژوزف لارنس باشد.

شرکت پلاستیک آنسل اسپانسر مالی تحقیق درباره دستکش‌های جراحی در سال ۱۹۴۱ شد و در سال ۱۹۶۵ آنسل اولین دستکش یکبار مصرف پزشکی را با استفاده از اشعه گاما استریل به صورت انبوه تولید کرد.

در ماه مارس ۱۹۹۲ اداره بهداشت و ایمنی شغلی (OHSA) استاندارد حمل کردن خون پاتوژن را منتشر کرد در این زمان با افزایش آگاهی درباره HIV ،  OHSA برای محافظت از کارکنانی که تماس مستقیم با مایعات بدن داشتند این قانون را لازم الاجرا دانست.

دولت هنوز نیاز به پوشیدن دستکش در بسیاری از برنامه های کاربردی از قبیل خونگیری را احساس میکرد.

"دستکش های نیتریل اولین بار در سال ۱۹۹۰ وارد بازار شدند"

اواسط دهه ۱۹۹۰:

در این دوره اولین دستکش های نیتریل به مارکت‌ها عرضه شدند این دستکش‌ها که از اکریلو نیتریل و بوتادین مونومر تولید شده است مقاومت شیمیایی بیشتری از دستکش‌های لایتکسی داشت علاوه بر این، این دستکش برای استفاده کسانی که به لایتکس آلرژی داشتند عالی بود

با توجه به مجله بین‌المللی بهداشت و ایمنی بسیاری از تولید‌کنندگان شروع کردند به کار با نیترا و پس از آن مواد تمیز در کاربرد‌های پزشکی استفاده می‌شد‌. با وجود این واقعیت نیترال بیش از پیش نسبت به لایتکس به کار برده می‌شد.

لاستیک مصنوعی جایگزین مناسبی برای این منظور نبود اما هدف بقیه بازارها شد: مثل مقاومت شیمیایی

امروز

دستکش‌های یکبار مصرف در صنعت پزشکی متولد شدند و بسیاری از نو آوری‌های پس از آن نتیجه نیاز امتحان در برنامه‌های دیگر است. اگرچه در این سال‌های اخیر توجه به ایمنی مردم را به استفاده از دستکش یکبار مصرف سوق داده است. از قبیل خودرو، خدمات غذایی، پردازش‌، نظافت و بهداشت.

در حقیقت بازارهای صنعتی سریع‌ترین بخش رشد برای استفاده از دستکش یکبار مصرف بوده‌اند. به عنوان مثال در سال ۲۰۱۲ بیشترین درآمد این مارکت از صنعت پزشکی و همان دستکش‌های نیتریل بوده است.